Дар доираи тадбирҳои омодагӣ ба Ҷашни байналмилалии Наврӯз, бо мақсади арҷгузорӣ ба анъанаҳои миллӣ, баланд бардоштани ҳисси хештаншиносӣ, такмили...

Чакан на танҳо як навъи санъати гулдӯзӣ, балки ойинаи таъриху фарҳанги тоҷикон аст. Ин ҳунари нодир, ки бештар дар минтақаҳои кӯҳистони Тоҷикистон,...

“Наврӯзнома”-и ҳаким Умари Хайём дар баробари манбаи боварбахш дар муаррифӣ ва шинохти ин Ҷашни куҳан будан, ҳамзамон, барои рӯшан кардани бисёр...

Ҳамаи мо роҷеъ ба Ҷашни миллии Наврӯз иттилои зиёде дорем. Наврӯз бо тамоми маросимаш, воқеан, ҷашне аст, ки дар меҳвари ҳар гуна баҳсҳо қарор...

Мувофиқи моддаҳои 12, 48, 50, 54, 55 ва 56 Қонуни конститутсионии Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи интихоботи Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон” дар...

Китоби “Наврӯзнома” сарчашмаи бисёр хуб ва собит андар шинохти Наврӯз ва таърихи он аст. Бино ба гуфтаи худи муаллиф – Умари Хайём, китобро бо...

Омадани Наврӯз ва навбаҳор, яъне баҳори нав дар назми шифоҳӣ ё худ мардумӣ мавқеи хосса дошту дорад. Мардуми мо дар интизори омаданашон буданд ва...

Наврӯз яке аз ҷашнҳои қадимии мардуми ориёӣ буда, онро ҳар сол бо шукӯҳу шаҳомати хос пешвоз мегиранд. Бо омад-омади ин иди бостонӣ, дар тамоми...

Ҷашни Наврӯз барои миллати фарҳангдӯсту тамаддунсоз ва хуршедпарвари мо дар ҳама давру замон муқаддас буд. Аҷдоди мо, ҳатто, дар давраҳои...

Чашматон равшан, чинористони бедори Ватан, Навбаҳоре мерасад, пазмони дидори Ватан. Боз хуршеди каёнӣ парчамафшон омада, Рӯи боми қасрҳои кӯҳдевори...