Чакан на танҳо як навъи санъати гулдӯзӣ, балки ойинаи таъриху фарҳанги тоҷикон аст. Ин ҳунари нодир, ки бештар дар минтақаҳои кӯҳистони Тоҷикистон,...

“Наврӯзнома”-и ҳаким Умари Хайём дар баробари манбаи боварбахш дар муаррифӣ ва шинохти ин Ҷашни куҳан будан, ҳамзамон, барои рӯшан кардани бисёр...

Ҳамаи мо роҷеъ ба Ҷашни миллии Наврӯз иттилои зиёде дорем. Наврӯз бо тамоми маросимаш, воқеан, ҷашне аст, ки дар меҳвари ҳар гуна баҳсҳо қарор...

Китоби “Наврӯзнома” сарчашмаи бисёр хуб ва собит андар шинохти Наврӯз ва таърихи он аст. Бино ба гуфтаи худи муаллиф – Умари Хайём, китобро бо...

Омадани Наврӯз ва навбаҳор, яъне баҳори нав дар назми шифоҳӣ ё худ мардумӣ мавқеи хосса дошту дорад. Мардуми мо дар интизори омаданашон буданд ва...

Наврӯз яке аз ҷашнҳои қадимии мардуми ориёӣ буда, онро ҳар сол бо шукӯҳу шаҳомати хос пешвоз мегиранд. Бо омад-омади ин иди бостонӣ, дар тамоми...

Ҷашни Наврӯз барои миллати фарҳангдӯсту тамаддунсоз ва хуршедпарвари мо дар ҳама давру замон муқаддас буд. Аҷдоди мо, ҳатто, дар давраҳои...

Чашматон равшан, чинористони бедори Ватан, Навбаҳоре мерасад, пазмони дидори Ватан. Боз хуршеди каёнӣ парчамафшон омада, Рӯи боми қасрҳои кӯҳдевори...

Пайғоми саҳар фурӯғи дашту даман аст, Эҳсони саҳар бунафшаву ёсуман аст. Дар дашту даман сабзаву гул мерақсанд, Наҷвои муҳаббат ба сари анҷуман аст....

Дар раванди ҷаҳонишавӣ ва бархурди тамаддунҳо худшиносии миллӣ муҳимтарин василаи ҳифзи фарҳангу забон ва арзишҳои давлатдорӣ ба ҳисоб меравад....

Ин амр собит аст, ки матбуот ҳамчун ойинаи ҷомеа дар инъикоси воқеият, рушди маърифати шаҳрвандон нақши бориз дорад ва яке аз муҳимтарин василаҳои...

Агар журналисти ҷавоне бо ман мусоҳиба мекарду дар рафти суҳбат ин суолро мепурсид, ҳатман ҷавоб медодам, ки тамоми дору надори ман аз ин даргоҳ ба...

Ман бо рӯзномаи “Ҷумҳурият” аз он рӯз пайванд ҳастам, ки ақли худро шинохтам. Падару модарам муаллиманд ва ба тамоми матбуоти давр, аз ҷумла...

Ҷумҳурият оинаи оянданамо буд, Оинаи армони дил, оинаи мо буд. Ҳар сафҳаи он саҳфаи ихлосу садоқат, Ҳар нусхаи он мактаби тадриси вафо буд. Ҳар субҳ...

Нашрияи расмии Ҷумҳурии Тоҷикистон – рӯзномаи «Ҷумҳурият» дар зарфи умри садсолаи худ рисолати бунёдиеро анҷом дода, ки таърихи миллати тоҷик...

Гурӯҳи босалоҳияти хомакашони рӯзномаро дар симои сармуҳаррири он Қурбоналӣ Раҳмонзода ба муносибати 100-умин солгарди таъсисёбии Нашрияи расмии...

Ҳарчанд муҳит, давр ҳамсангари мо набуд, бузургони миллат Садриддин Айнӣ, Абулқосим Лоҳутӣ, Шириншоҳ Шоҳтемур, Нусратулло Махсум медонистанд, ки...

Дар шаҳри Душанбеи ҷавон – пойтахти Ҷумҳурии Мухтори Шуравии Сотсиалистии Тоҷикистон, 15-уми марти соли 1925 нашр гардидани рӯзномаи «Иди тоҷик»...

Рӯзнома 1-уми январи соли 1955 дар саҳифаи 4-ум чунин эълон додааст: «Ба маълумоти хонандагони газетаҳои республикавӣ Аз 1 январи соли 1955 газетаи...

Ба рӯзи «Иди тоҷик» бо паём оғоз бахшидӣ, Ҳазорон бобҳои маърифатпардоз бахшидӣ. Садои халқро бо меҳр оварда ба минбарҳо, Кабӯтарҳои рози халқро...

Вақте номи «Ҷумҳурият» садо медиҳад, қабл аз ҳама, дар пеши назар чеҳраи миллати фарҳангӣ, таърих ва имрӯзу фардои кишвари озоду ободи...

Дар остонаи садсолагии «Ҷумҳурият» китоби хотираҳоямро варақ мезанаму мебинам, ки ба ошноии ман бо ин ҷаридаи таърихӣ 9 сол пур шудааст. Ҳеҷ аз ёдам...

Шумораи аввалини рӯзномаи нахустини кишвари маҳбубамон Тоҷикистон, 100 сол пеш дар ҳамин рӯз – 15-уми марти соли 1925, бо таҳрири якумин олими...

Баланд бардоштани мақому манзалати зан дар ҷомеаи озоду демократии мо сол ба сол таҳкими ёфта, занону бонувони тоҷик дар идораи корҳои давлатӣ,...

Мутолааи амиқ ва ошноии жарфтар ба сафҳаҳои Нашрияи расмии Ҷумҳурии Тоҷикистон – рӯзномаи “Ҷумҳурият” ин нуктаи муҳимро барои мо равшан месозад, ки...